Frankrijk: Uitbreiding van de Woonbelasting voor Tweede Woningen naar 3.700 Gemeenten sinds 25 augustus 2023. Pas op voor de Steek!

Woonbelasting, een Franse lokale belasting die van toepassing is op gemeubileerde woningen en hun bijgebouwen (garage, parkeerplaats, enz.), is een onderwerp van zorg voor veel Franse eigenaren, maar ook voor Belgen! Ontdek wat u moet weten over de woonbelasting op tweede woningen, evenals recente ontwikkelingen met betrekking tot meer dan 2000 nieuwe gemeenten die nu in aanmerking komen voor de verhoging, vanaf 25 augustus 2023.

​

Oorsprong en rechtvaardiging van de woonbelasting op tweede woningen

De woonbelasting op tweede woningen bestaat sinds 1974. Ze werd ingesteld om eigenaren aan te moedigen hun leegstaande woningen op de huurmarkt te brengen, om zo tegemoet te komen aan het tekort aan woningen in bepaalde gespannen gebieden. Ze heeft ook tot doel de lokale openbare diensten (scholen, vervoer, veiligheid, enz.) te financieren waarvan de bewoners van de woningen profiteren.

Deze belasting moest worden betaald door mensen die op 1 januari van het belastingjaar in Frankrijk een woning bezaten, of het nu hun hoofdverblijfplaats of tweede woning betrof. Sinds 1 januari 2023 is de woonbelasting op hoofdverblijven voor de meeste belastingbetalers afgeschaft, maar ze blijft van kracht voor tweede woningen.

Hoe wordt de Franse woonbelasting berekend?

De woonbelasting op tweede woningen wordt berekend op basis van de kadastrale huurwaarde van de woning, wat overeenkomt met de theoretische jaarlijkse huur die het zou kunnen opbrengen. Deze waarde wordt vervolgens vermenigvuldigd met de tarieven die zijn vastgesteld door de lokale autoriteiten (gemeente, departement, intercommunaliteit). In tegenstelling tot de woonbelasting op hoofdverblijven geldt er geen vermindering voor de woonbelasting op tweede woningen.

Hoe weet ik of mijn woning in Frankrijk wordt beïnvloed door een gemeente die een extra belasting kan heffen?

De woonbelasting op tweede woningen is van toepassing op gemeubileerde woningen en hun bijgebouwen (garage, parkeerplaats, enz.) die op 1 januari van het belastingjaar niet zijn bestemd voor hoofdbewoning. Dit zijn dus woningen die gedurende het jaar niet langer dan zes maanden worden bewoond door de eigenaar of huurder.

Sommige gemeenten kunnen het gemeentelijke deel van de woonbelasting op tweede woningen verhogen tot maximaal 60%, om het woningtekort te bestrijden en lokale openbare diensten te financieren.

Deze gemeenten behoren tot een doorlopend stedelijk gebied van meer dan 50.000 inwoners waar sprake is van een aanzienlijk tekort aan woningen, of tot gebieden waar een ernstig tekort aan woningen bestaat dat leidt tot ernstige toegangsproblemen tot huisvesting in het hele bestaande woongebied, zelfs als ze niet behoren tot een doorlopend stedelijk gebied van meer dan 50.000 inwoners (zie ook de parlementaire vraag hierover).

Om te weten of uw woning wordt beïnvloed door een gemeente die een extra belasting kan heffen, moet u controleren of de gemeente waarin uw woning zich bevindt, voorkomt op de lijst van gemeenten die in aanmerking komen voor de verhoging. Deze lijst is vastgesteld bij het decreet nr. 2023-822 van 25 augustus 2023, dat het toepassingsgebied van de verhoging heeft uitgebreid naar meer dan 2000 nieuwe gemeenten. U kunt deze lijst vinden als bijlage bij het decreet of op de website van het Ministerie van Territoriale Samenhang.

Welke gemeenten hebben deze bevoegdheid al gebruikt en hoeveel zijn er nu?

Het recht om de woonbelasting op tweede woningen te verhogen is een mogelijkheid die aan gemeenten wordt geboden, maar het is niet verplicht dat zij er gebruik van maken. Daarom moet er een onderscheid worden gemaakt tussen gemeenten die in aanmerking komen voor de verhoging, dat wil zeggen die voldoen aan de criteria van de wet, en gemeenten die daadwerkelijk een verhoging hebben ingevoerd door een besluit te nemen.

​Volgens het Ministerie van Territoriale Samenhang waren er in 2022 ongeveer 255 gemeenten die daadwerkelijk een verhoging hadden ingevoerd, waaronder Parijs, Lyon, Marseille, Nice, Bordeaux, Toulouse, Nantes en Straatsburg. Deze gemeenten hadden een verhogingspercentage toegepast dat varieerde van 5% tot 60%, afhankelijk van hun keuze.

Met het decreet van 25 augustus 2023 is het aantal gemeenten dat in aanmerking komt voor de verhoging gestegen tot bijna 3700. Sommige van deze gemeenten hebben al een besluit genomen om de woonbelasting op tweede woningen vanaf 2023 te verhogen. Dit is bijvoorbeeld het geval in Cannes, Antibes, Saint-Tropez en Deauville, waar gekozen is voor een maximale verhoging van 60%.

Andere gemeenten zouden in de komende maanden dit voorbeeld kunnen volgen.

Meer informatie? Raadpleeg de wettelijke verwijzingen

De woonbelasting op tweede woningen wordt geregeld door de artikelen 1407 tot 1414 van het algemene belastingwetboek.

​De regeling voor de verhoging van de woonbelasting op tweede woningen wordt voorzien in artikel 1407 ter van het algemene belastingwetboek, gewijzigd door artikel 97 van de wet nr. 2016-1917 van 29 december 2016 en artikel 138 van de wet nr. 2017-1837 van 30 december 2017.

​Het decreet nr. 2023-822 van 25 augustus 2023 bepaalt de lijst van gemeenten die in aanmerking komen voor de verhoging.